Drone Yazılımı, Arama ve Kurtarma Operasyonlarında Yeni Bir Çağ Başlatıyor

C. Kelly’nin 6 Eylül 2023’te bir dağa tırmanmak için evden ayrıldığında, partneri Emer Kennedy’nin içine bir huzursuzluk düşmüştü. 56 yaşındaki Kelly, İskoçya’da Glen Etive Vadisi’nin ünlü zirvesi Creise’ye tırmanmayı planlıyordu. Hava şartları iyiydi ve belki de bir başka zirveye daha çıkabileceğini düşünmüştü. Ancak, o gece eve dönmeyeceğini söyleyen bir mesaj gönderdiğinde, Kennedy tedirgin oldu. Ancak Kelly'nin, İskoçya Ceza İnfaz Kurumu'nda çalışan bir adli psikolog olarak deneyimlerine güveniyordu. Ek yiyecek, su ve sıcak giysiler almıştı. "Sabahı beklerim, sonra aşağı inerim," diyordu.

Ertesi gün Kelly’den bir mesaj daha geldi: Telefonunun şarjı bitmek üzereydi ama arabasını park ettiği Glencoe Kayak Merkezi'nin ışıklarını görebildiğini söyledi. "Yarım saat içinde orada olurum," demişti. Bu, Kelly’den alınan son mesaj oldu.

Kelly’nin kaybolmasından sonraki günlerde Glencoe Dağ Kurtarma ekibi, onu bulmak için insanüstü bir çaba sarf etti. Koku izleyen köpekler, helikopterler ve drone’lar kullanıldı. Ancak bir çanta bulunmasına rağmen Kelly’nin kendisine ulaşılamadı. Aramalar, haftalarca sonuçsuz kaldı.

İnovasyon Kurtarmayı Mümkün Kıldı

Tam altı hafta sonra, İngiltere’nin Göller Bölgesi’nden iki Dağ Kurtarma gönüllüsü olan Dan Roach ve David Binks, kendi geliştirdikleri drone yazılımını denemek için harekete geçti. Binks ve Roach, droneları kullanarak kayıp kişileri daha etkin bulabilecek bir yazılım geliştirmişlerdi. Altı haftalık sonuçsuz aramalardan sonra Glencoe Dağ Kurtarma ekibi, her yolu denemişti ve bu yeni teknolojiyi denemeye karar verdiler.

24 Ekim 2023’te Roach, Binks ve ekip arkadaşı Dan Parsons, Glencoe’ye giderek iki drone ile arama başlattılar. Sadece bir saat içinde, Charlie Kelly’nin cansız bedenini buldular.

NASA’nın Dawn görevi sırasında 2015-2018 yılları arasında elde edilen verilerle birlikte, bu teoriyi destekleyen çeşitli kanıtlar toplandı. Ancak bilim insanları, Ceres’in yüzeyindeki belirgin kraterler nedeniyle, bu bölgenin buzla kaplı olamayacağı konusunda başlangıçta şüpheliydiler. Buz kaplı dünyalarda, tıpkı Dünya’daki buzullar gibi, buz zamanla hareket eder ve kraterleri doldurur. Ancak Ceres’teki kraterlerin keskin ve derin olması bu teoriyi sorgulatıyordu.

Bu sorunu çözmek için bilim insanları, Ceres’in kabuğundaki buz, toz ve kaya oranlarını modelleyen simülasyonlar yaptı. Sonuçlar, Ceres'in kabuğunun %90 oranında buz içerdiği ve bu karışımın gezegenin zayıf yerçekimi altında kraterlerin milyonlarca yıl boyunca korunmasına olanak sağladığını gösterdi. Bu da Ceres’in bir zamanlar çamurlu bir okyanus dünyası olduğu fikrini güçlendirdi.

Venüs ve Dünya boyut ve kütle açısından oldukça benzer. İki gezegenin de başlangıçta birbirine çok benzediği düşünülüyor, ancak Venüs'te işler ters gitmiş gibi görünüyor. Bu ters gidişin en olası nedeni, aşırı miktarda atmosferik sera gazlarının neden olduğu kontrolsüz bir sera etkisi.

Dünya'nın sera etkisi insan faaliyetleri sonucu ortaya çıkarken, Venüs’te bu durum doğal olarak gerçekleşmiş olabilir. Muhtemelen milyonlarca yıl önceki büyük volkanik aktiviteler, Venüs’ün atmosferine büyük miktarda karbon dioksit salınmasına neden olmuştu. Bu sera gazları, Venüs’te aşırı ısınmaya ve suyun buharlaşarak atmosfere karışmasına yol açtı. Zamanla bu, geri dönülmez bir döngüye neden oldu; daha fazla su buharlaştı, daha fazla ısı tutuldu ve gezegenin sıcaklığı kontrolsüz bir şekilde arttı.

7 Ekim’de SpaceX Falcon 9 roketiyle Florida’daki Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri İstasyonu'ndan fırlatılan Hera, 2026'da Dimorphos adlı asteroide ulaşacak. Bu asteroit, NASA'nın 2022'de DART (Çift Asteroit Yönlendirme Testi) göreviyle çarpışma yarattığı cisim. Hera, bu çarpışmanın Dimorphos üzerindeki etkilerini yakından inceleyerek, gelecekteki gezegen savunma stratejilerine katkıda bulunacak. Misyon, Dimorphos'un yörüngesinde ve yüzey yapısında meydana gelen değişiklikleri doğrulamayı hedefliyor.